CDA WIL KRAAKVERBOD
Verbod of niet, kraken gaat gewoon door
Door LUCAS VAN HOUTERT

Aan het kraken zelf zal een verbod geen einde maken, zegt 'meesterkraker' Bas Thijs. Daarvoor is de woningnood te groot. Maar als het CDA zijn zin krijgt, en de nu nog soepele wetgeving van tafel gaat, wordt het 'oorlog' tussen politie en krakers.

Verveloos en een tikje vervallen lijkt het huisje aan de Eindhovense Stuiverstraat te wachten op de sloop. Zo is het ook. Al tien jaar en drie maanden, zo lang als kraker Bas Thijs (34) er woont. Thijs belichaamt een stukje Eindhovense kraakgeschiedenis. Sinds zijn achttiende maakte hij zo'n vierhonderd bezettingen mee.
'Verbijsterd' is hij over de wens van het CDA om het kraken te verbieden, onder meer omdat kraakpanden pleisterplaatsen voor buitenlandse criminele organisaties zijn. Bendes in kraakpanden? Daar heeft Thijs nog nooit van gehoord. Kraken, vindt hij, is door de woningnood onontkoombaar. Neem nu zijn eigen situatie: al negen jaar ingeschreven als woningzoekende en nog steeds kansloos.
Het mag dan wat stil zijn aan het Eindhovense front, gekraakt wordt er volop. 'Maar in Eindhoven zijn vooral veel stille krakers. Die zijn niet georganiseerd, ze vinden de politieke kant niet belangrijk.' Hoe groot de groep is, weet niemand. Maar het aantal gekraakte woningen loopt zeker in de tientallen, schat Thijs.
De politieke kraakbeweging is in Eindhoven altijd klein geweest. Misschien een man of vijftig op dit moment. 'In Amsterdam zijn er wel tienduizend', zegt Thijs. 'Als je wilt kraken, ga je naar de grote stad. Het komt ook door het soort universiteit in Eindhoven. Mensen met een technische studie zijn vaak minder maatschappelijk betrokken.'

Illegaal

Hoewel de jaren tachtig gelden als hoogtijdagen, wordt er vandaag de dag misschien wel meer gekraakt dan toen, denkt de kraker. Met een paar klikken op internet kan iedereen opzoeken wat de voorwaarden zijn voor een geslaagde bezetting. Staat een pand al een jaar leeg, dan is kraken volgens de wet niet illegaal. Pas als de eigenaar aantoont dat hij plannen heeft met een pand, zal de rechter de krakers gelasten te vertrekken.
Kraakrellen, zoals recent in Den Haag, komen door die soepele opstelling nauwelijks nog voor. En al helemaal niet in Eindhoven, dat eigenlijk maar één grote ontruiming kent: de ontruiming van de Bunker aan de Jorislaan in 1990. 'Maar als het kraken wordt verboden, krijg je polarisatie', voorspelt Thijs. Want de strijd die nu vaak in de rechtszaal wordt uitgevochten, wordt dan beslecht in een confrontatie met de politie. Zover is het nog niet. De kraker verwacht een breed maatschappelijk verzet wanneer de Haagse plannen werkelijkheid worden.

Monument

Pand Burgers aan de Hertogstraat is een monument uit de kraakhistorie van Eindhoven. Gekraakt in augustus 1990 - Thijs was erbij - en twee jaar later door de krakers zelf gekocht voor een half miljoen gulden. Nu huisvest het oude pand van Burgers Verwarming 22 bewoners, een fietsenmaker, twee houtbewerkers en een keramiste. In het kleine hok aan het einde van de gang repeteren dagelijks drie bands. Anders dan de anti-krakers op het Binnenhof beweren, draagt kraken dus wel degelijk bij aan de economie, vindt Thijs.
Ondanks aldus bewezen nut en noodzaak lijken de dagen van Thijs in zijn huisje geteld. De gemeente gaat het monumentale huizenrijtje uit 1880 binnen een paar maanden slopen om plaats te maken voor een studentenflat. 'Ik wil onderhand ook wel eens gewoon wonen', klinkt het wat vermoeid. Maar hij ziet geen alternatief. 'Verbod of niet. Ik zal uit pure woningnood moeten doorgaan met kraken.'